نوشتن درباره‌ی قرآن، آن هم توسط کسی که نه احاطه‌ای دارد به آن و نه مجری آن حتی در زندگی شخصی خودش است، شاید بیهوده به نظر برسد. اما من فکر می‌‌کنم به اشتراک گذاشتن چیزهایی که در ذهن‌م هست که ناشی از تجربه و آموزش و زندگی‌ام است، ممکن است به کسی که وضعیت مشابهی دارد، کمک کند. از این‌رو تصمیم گرفتم در مورد قرآن بنویسم.

به عنوان یک مسلمان همیشه دغدغه داشته‌ام بفهمم «چطور باید زندگی کنم؟». هر چند مطمئین هستم انسان به دلیل قوه‌ی تفکر، همیشه درگیر این مسئله است؛ اما به صورت خاص یک مسلمان به دلیل پذیرفتن دین، وظایفی ویژه‌تر به دلیل قرار گرفتن ذیل یک مجموعه‌ی اعتقادات دارم. برای پاسخ به این سؤال‌م سال‌ها پای کتاب‌ها و منبرها و فکرها گذرانده‌ام. گذشت تا زمانی که با یک جریان قوی با عنوان تدبر در قرآن آشنا شدم. علی صبوحی مبدع این جریان است و تدبر در قرآن درس می‌دهد. من شدم شاگردی از شاگردان بسیار او. تا الان که می‌نویسم، «چطور زندگی‌ کردن» را از قرآن آموختم. نه این‌که در حال حاضر زندگی‌ام کامل منطبق باشد، اما خط مشی و جهت استراتژیک‌م را از تدبر در قرآن آموختم. اگر می‌خواهید بدانید تدبر در قرآن چیست، به تدبر در قرآن چیست؟ سر بزنید. علی صبوحی هم سایت خوبی دارد.

فهمیدن قرآن، این کتاب دوست داشتنی لذتی دارد که با هیچ لذتی برابری نمی‌کند. کتابی است که با فهمیدن‌ش راه را پیدا می‌کنی و نیازی نداری که بعد از فهمیدن آن باز هم چیز دیگری را جست‌وجو کنی و دنبال حرف معتبرتری بگردی.

بیش از چهار سال است که این‌گونه قرآن می‌خوانم و دیگر حاضر و قادر نیستم که بدون تدبر با جمله‌ای از آن مواجه شده و یا از آن بگذرم. خواندن قرآن بدون تدبر به نظرم وضعیتی است که آدم باید سریعا متوجه آن شده و از آن نوع قرائت دوری کند. چه بسا منفعت که نه اما ضررهای فراوانی داشته باشد.

سایت گنجینه‌ی تدبر هم درس‌نامه‌ها را می‌گذارد. برای دسترسی به محتوای تدبر در قرآن سایت در دسترس و بسیار خوبی است.