بعد از خواندن کتاب عملی کردن دانسته‌ها از بلانچارد، فهمیدم که باید خیلی از کتاب‌ها(بر اساس قانون اِستِرجن ۹۰ درصد) را نخوانم و آن‌هایی را که انتخاب می‌کنم، ده بار بخوانم. این کتاب از آن جمله کتاب‌های ده بار خواندنی است.
کتاب به شیوه‌ی بسیار روان و قابل فهم ترجمه شده که از تیم عادل فردوسی‌پور و علی شهروز عزیز که دو کتاب قبلی این نویسنده را نیز ترجمه کرده‌اند، انتظاری جز این نمی‌رود.
زوایای مهم ضررهای دنبال کردن اخبار به خوبی و کامل در این کتاب پوشش داده شده است و البته در مورد خبرنگاری حرفه‌ای و خبرنگار حرفه‌ای نیز صحبت‌های خوبی ارائه داده است. بر خلاف عادل فردوسی‌پور، کتاب تأثیر زیادی روی من گذاشت و نزدیک به یک ماه و نیم با این کتاب زندگی کردم. اخبار را کنار گذاشتم و در حال بازگشت به زندگی درست‌م!
بسیار توصیه می‌شود. مخصوصا برای هدیه‌ی عید نوروز به اطرافیان.

زمانه‌ای شده که دسترسی به علم، دانش و اطلاعات برای آدم‌ها خیلی راحت شده و برخی از ما تبدیل شدیم به انبوهی از اطلاعات و حتی انبوهی از علم! اما بعد از مدتی برای مایی که کتاب می‌خونیم، وب‌گردی می‌کنیم و اتفاقا از وقت‌مون در این راستا استفاده می‌کنیم، مسئله‌ی مهمی پیش میاد:«چطوری از این دانش استفاده کنم؟ چطوری بهش عمل کنم؟ چطوری پیاده‌ش کنم توی زندگی و در واقع چطوری یادش بگیرم تا تغییر کنم؟». شخصا آموزش و یادگیری رو مساوی با تغییر می‌بینم. ما چیزی رو زمانی یاد می‌گیریم که تغییر کنیم با استفاده از اون. کتاب عملی کردن دانسته ها به شما می‌گه که چطوری باید چیزایی که بلدیم رو عملی کنیم؟

تنها کتابی که آرزو می‌کردم قبل از تمام خواندن‌ها و تلاش‌ کردن‌ها به دستم می‌رسید. در سن قبل از ۱۸ سالگی. این کتاب باعث شد تعداد کتاب‌هایی که می‌خونم کم بشه و کیفیت یادگیریم خیلی بهتر بشه.

این کتاب من رو عوض کرد و من رو به آدم بهتری تبدیل‌ کرد!

امان از گناهانی که می‌کنیم و نمی‌دانیم که می‌کنیم و حتی نمی‌توانیم توصیف‌شان کنیم و نمی‌دانیم که باید از آن‌ها توبه کنیم و کنارشان بگذاریم.
چه کتاب پر مغزی. چه کتاب پرمغزی. چه کتاب پر مغزی!
کتابی که باید مدام خواند و مدام توبه کرد و مدام به خود تذکر داد.
بسیار بسیار بسیار توصیه می‌کنم، اول خودم و بعد شما را با مرور هر روزه‌ی این کتاب.
عالی است.

«بر اسب ِخویش سوار شد و آهنگ ِقتال کرد.
مقابلِ مردم بایستاد: شمشیر ِبرهنه در دست، نومید از زندگی، آماده‌ی مرگ.»

آدم این سطرها را می‌خواند، پر می‌شود از حیرت. پر می‌شود از وحشت. پر می‌شود از غم و اندوه. آدم تنها صفحه‌ی قرمز این کتاب را می‌خواند، قهرمان‌ همیشه در اوج‌ش از صحنه بیرون می‌شود. با خنجر. از قفا. آدم تحمل‌ش تمام می‌شود و امیدش از دست می‌رود. برای همیشه! و همین صفحه‌ی قرمز بساط غم‌آلود بودن را و تنها شدن را برای همیشه در قلب آدم برپا می‌کند. آه از محاسن ایستاده در باد. روی نیزه.
عالی‌تر از این منبر می‌توان جایی پیدا کرد؟