سپاسگزاری شش
خدایا!
به خاطر وقتی که بچهها دور خودشون میچرخن و آدم نمیدونه دارن به چی فکر میکنن و یهو میخورن زمین، به خاطر محو شدنشون توی برنامههای تلویزیون و آرامشی که اون موقع توی جسمشون هست، به خاطر حرفهایی که میخوان بزنن و زبونشون نمیچرخه و کلی خندهدار ادا میشه، بهخاطر اینکه حس دوست داشتن بچهها رو بهمون دادی؛
سپاسگزارم.